8 grudnia 2015 roku Dworzec Morski, siedziba Muzeum Emigracji w Gdyni, obchodzi 82. urodziny. Z tej okazji w zabytkowym budynku przy ul. Polskiej 1 o godz. 19.00 rozpoczną się koncerty Resiny (Karoliny Rec) jednej z najbardziej utalentowanych wiolonczelistek sceny alternatywnej i Stefana Wesołowskiego, gdańskiego kompozytora, mistrzowsko łączącego muzykę klasyczną z nowoczesnym brzmieniem. Nastrój wieczoru podkreśli urodzinowa instalacja świetlna. Wszystkie osoby, które urodziły się 8 grudnia będą mogły tego dnia zwiedzić wystawę bezpłatnie.

Dokładnie 8 grudnia 1933 roku, w sercu gdyńskiego portu, uroczyście otwarto Dworzec Morski, który przez lata był głównym punktem na mapie ruchu pasażerskiego w Polsce. To tutaj cumowały legendarne polskie transatlantyki z M/S „Batory” na czele. Do wybuchu wojny tą właśnie drogą tysiące ludzi wypłynęło z kraju. W 2015 roku mijają 82 lata od otwarcia Dworca Morskiego, który po generalnym remoncie odzyskał swój przedwojenny blask. Modernistyczna perła gdyńskiej architektury stała się w maju siedzibą Muzeum Emigracji.

Z tej okazji, 8 grudnia, zapraszamy pasjonatów historii i miłośników architektury do wspólnego świętowania 82. urodzin Dworca Morskiego. Osoby, które tego dnia obchodzą urodziny, będą mogły w godz. 12.00-18.00 zwiedzać wystawę stałą bezpłatnie. Wystarczy okazać w kasie dowód tożsamości i odebrać bilet za 0 zł.

Urodziny w sercu portu uświetnią wieczorne koncerty wiolonczelistki Resiny (Karoliny Rec) i Stefana Wesołowskiego, który przygotował utwór specjalnie na tę okazję. Występom towarzyszyć będą wizualizacje autorstwa Oskara Zamka-Gliszczyńskiego i Mateusza Jarmulskiego oraz urodzinowa instalacja świetlna wewnątrz budynku. Koncerty rozpoczną się o godz. 19.00, wstęp na nie kosztuje 10 zł. Bilety można kupować w kasie Muzeum od 1 grudnia oraz przed samym koncertem do wyczerpania puli.

Koncerty | start: godz. 19.00 | wstęp: 10 zł
– Resina (wizualizacje: Mateusz Jarmulski)
– Stefan Wesołowski (wizualizacje: Oskar Zamek-Gliszczyński)

Urodzinowa instalacja świetlna w budynku | od godz. 12.00

Bezpłatne zwiedzanie wystawy dla osób urodzonych 8 grudnia | godz. 12.00 – 18.00

Stefan Wesołowski

fot. Miłosz Kulawiak

Kompozytor, skrzypek, producent związany z amerykańską wytwórnią płytową Important Records (Coil, Merzbow, Jozef Van Wissem, Eliane Radigue) i brytyjskim wydawcą Mute Song (Nick Cave, Swans, Max Richter, Jóhann Jóhannsson). Przez kilka lat ściśle współpracował z Jacaszkiem, będąc autorem partii instrumentalnych na jego płytach (Treny, Miasmah/Gusstaff 2008, Pentral, Gusstaff 2009) współtworząc z nim także muzykę do filmów (Golgota Wrocławska, Sala Samobójców). Nagrywał wspólnie z Szymonem Kaliskim (wesołowski/kaliski: 281011, Few Quiet People 2012), Wojciechem, Bartkiem i Piotrem Waglewskimi (piosenki Bóg oraz Syn na albumie Waglewski Fisz Emade: Matka, Syn, Bóg, ART2/Agora 2013). Stefan Wesołowski jest także twórcą muzyki do wielu spektakli teatralnych (Maria Stuart reż. Adam Nalepa, Teatr Wybrzeże w Gdańsku 2014), instalacji artystycznych i filmów. W tym roku ukazała się reedycja jego debiutanckiej płyty Kompleta we francuskim wydawnictwie ici d’ailleurs.

Koncert w Muzeum Emigracji będzie połączeniem materiału z albumu Liebestod z muzyką napisaną do filmu dokumentalnego o Marlonie Brando Listen To Me Marlon (wyprodukowany na zlecenie Showtime dokument miał swoją premierę podczas tegorocznego Festiwalu w Sundance) i utworem przygotowanym specjalnie na tę okazję. Na scenie pojawi się 5 osób: oprócz mnie obsługującego elektronikę i grającego na skrzypcach będzie harfa, tuba, puzon i wiolonczela. Chciałbym jak najlepiej wykorzystać specyfikę brzmienia holu Muzeum i stworzyć spójną estetycznie całość z architekturą wnętrza – zapowiada Stefan Wesołowski.

www.stefanwesolowski.bandcamp.com
www.facebook.com/stefanwesolowski

Resina (Karolina Rec)

Niezwykle utalentowana wiolonczelistka i kompozytorka. Na scenie muzyki niezależnej jest obecna od 8 lat. Współtworzy, bądź współtworzyła zespoły takie jak: Kings of Caramel, Cieślak i Księżniczki, Nathalie and The Loners, Anthony Chorale czy zespół nominowanego do Paszportów Polityki Michała Bieli. Jest współautorką licznych wydawnictw płytowych, a także muzyki do kilkunastu spektakli teatralnych (w tym świetnie przyjętego Pinokia w Nowym Teatrze). Współpracowała też z Girls Against Boys, Paulem Brody’m, Piotrem Kurkiem, Ścianką czy Coldair. Grę Karoliny charakteryzuje przede wszystkim osobisty język improwizacji i alternatywne podejście do melodii. Niebawem ukaże się jej solowe wydawnictwo Resina, które jest owocem eksperymentów łączących wiolonczelę i proste narzędzia elektroniczne. To czasem prawie piosenki, czasem bardziej rozbudowane intuicyjne impresje, a ogniwem spajającym wszystkie kompozycje jest chęć poznania i wykorzystania nieoczywistych właściwości instrumentu.

www.resina.bandcamp.com
www.facebook.com/resinae

Dworzec Morski

{„MODULE”:{„page”:”shifters”,”module”:”shifters”,”id”:1}}

Siedziba Muzeum Emigracji w Gdyni znajduje się nad samym morzem, pod adresem „Polska 1″. Jest nią – wzniesiony w dwudziestoleciu międzywojennym – zabytkowy Dworzec Morski. Od 2014 roku budynek jest znowu ozdobą miasta, a także jego wizytówką dla tysięcy pasażerów największych statków wycieczkowych z całego świata, które co roku cumują właśnie tu, na nabrzeżu Francuskim.

Dzisiejszy kształt zabytkowego budynku to efekt przystosowania skarbu modernistycznej architektury do nowej roli. Dzięki pracom na szeroką skalę odnowiona została elewacja frontowa, przebudowana północna ściana Dworca oraz gruntownie wyremontowane wnętrze. W czasach II Rzeczypospolitej był to jeden z najbardziej reprezentacyjnych budynków Gdyni i miejsce tętniące życiem, podczas wojny został jednak poważnie zniszczony. Dopiero po 70 latach budynek odzyskał swoją klasyczną, harmonijną bryłę. Było to w dużym stopniu możliwe dzięki środkom pozyskanym z funduszu Jessica. Rozwiązania zaproponowane przez pracownię Arsa w koncepcji przebudowy budynku pozwoliły przywrócić Dworcowi dawny blask, a jednocześnie lepiej zagospodarować wyjątkowe dla instytucji kulturalnej położenie w samym centrum portu. Przeszklona ściana z widokiem na morze, rozległy taras i udogodnienia dla osób z niepełnosprawnościami to część odmłodzonego oblicza historycznego miejsca.

Dlaczego właśnie tu otworzyliśmy pierwsze w Polsce Muzeum Emigracji w Gdyni? To właśnie w Dworcu Morskim znajdowało się centralne miejsce przedwojennego ruchu pasażerskiego. Tutaj cumowały legendarne polskie transatlantyki z MS „Batory” na czele. Kiedy w 1933 roku Dworzec był oddawany do użytku, był to jeden z najnowocześniejszych tego typu obiektów w Europie. Był głęboko wtopiony w rodzące się miasto – stanowił główną część rozległej infrastruktury emigracyjnej, którą tworzył także Magazyn Tranzytowy, czyli Hala Odpraw Pasażerskich, ale także Obóz Emigracyjny w dzielnicy Grabówek oraz szpital kwarantannowy w Babich Dołach. Do wybuchu wojny tą właśnie drogą setki tysięcy ludzi wypłynęło z Polski. W późniejszych latach oceaniczny ruch pasażerski wskrzeszono już w znacznie skromniejszej formie, a w 1988 roku ostatni polski transatlantyk został wycofany ze służby. Powstałe w tym miejscu Muzeum Emigracji w Gdyni to jedna z niewielu placówek, w których o historii opowiada się w miejscu faktycznie związanym z tematem – budynku przez dziesięciolecia obsługującym ruch emigracyjny.