Według opublikowanego w 2019 roku raportu UN DESA kobiety stanowią prawie połowę, dokładnie 47,9% czyli około 130 milionów, światowej populacji migrantów międzynarodowych (UN DESA, 2019). Te dane potwierdzone zostały również w raporcie WORLD MIGRATION REPORT 2020 opracowanym przez Międzynarodową Organizację do Spraw Migracji (IOM). Jednak co niezwykle istotne migrantki stanowią ponad połowę wszystkich migrantek międzynarodowych w dwóch rejonach świata – Europie i Ameryce Północnej. W 2019 roku udział kobiet wśród wszystkich migrantów międzynarodowych osiągnął pułap 51,4% dla Europy oraz 51,8% dla Ameryki Północnej. Większa obecność kobiet w międzynarodowym zasobie migrującym znajduje również odzwierciedlenie w odsetku pracowników migrujących w tych regionach, 39,8% i 25,8% wszystkich pracowników migrujących na całym świecie mieszka odpowiednio w Europie i Ameryce Północnej, podczas gdy 26,3% i 21,1% wszystkich pracowników migrujących płci męskiej mieszka odpowiednio w Europie i Ameryce Północnej. Większa część imigrantek w tych regionach wynika z połączenia dwóch czynników: obecności starszych imigrantów w populacji oraz tendencji do wydłużania się średniej długości życia migrantek w porównaniu z mężczyznami (WORLD MIGRATION REPORT 2020, 2020).
Według danych po 2011 roku doszło do wzrostu migracji wysoko wykwalifikowanych Polaków o 5%, przy czym 3,6% dla mężczyzn oraz aż 9% dla kobiet. W latach 2004-2006 obywatele polscy z wyższym wykształceniem w wieku 20-29 lat stanowili 16,3% ogółu wszystkich migrantów międzynarodowych, natomiast w 2011 roku już 33,7% (Kaczmarczyk 2009). Dla porównania osoby z wyższym wykształceniem w wieku 20-29 lat stanowią 19% obywateli polskich zamieszkałych w kraju. Co również niezwykle istotne w migracjach poakcesyjnych zaczynają dominować kobiet. W 2011 roku 51% przebywających za granicą obywateli polskich było płci żeńskiej, natomiast 49% męskiej. Zgodnie z danymi GUS w 2011 roku 54% polskich migrantów w wieku 25-29 lat oraz 63% polskich migrantów z wyższym wykształceniem było kobietami (GUS, 2011).
Te zmieniające się trendy migracyjne skłaniają naukowców do badania grupy jaką są migrujące wysoko wykwalifikowane Polski i kobiety polskiego pochodzenia. Tematem tym zainteresował się zespół badawczy Muzeum Emigracji w Gdyni, jak również CASE. Centrum Analiz Społeczno – Ekonomicznych (Center for Social and Economic Research). Zespół CASE w 2017 roku opublikował raport pt. Female Brain Drain in Poland and Germany: New Perspectives for Research. Badacze zwrócili uwagę na brak analiz dotyczących zjawiska tzw. drenażu mózgów, szczególnie w kontekście badań nad migracjami kobiet. Raport skupia się na przepływie kobiet między Polską, a Niemcami w latach 1989-2015, w tym na takich zagadnieniach jak wzorce migracji kobiet i mężczyzn w określonych okresach czasu, wyzwania przed jakimi stają migrujące kobiety, emigracja osób wysoko wykwalifikowanych w Polsce oraz Niemczech, a także kwestie związane z drenażem mózgów z perspektywy płci.